«Жыццё – дзівосна прыгожая рэч»... Як балюча сёння чытаць такія непасрэдна шчырыя і жыццесцвярджальныя радкі Аляксея Міхайлавіча Пяткевіча, душа якога адышла ў Лепшы Свет, да Вечнага Неба... І толькі сёння пачынаеш усведамляць: ён быў ПАСЛАНЦАМ з ВЫСОКАГА НЕБА... АНЁЛАМ для ГРОДЗЕНШЧЫНЫ і ЎСЁЙ КУЛЬТУРНАЙ БЕЛАРУСІ..
Светлай памяці Ігара Васільевіча ЖУКА. Вашай увазе відэапрэзентацыя пасмяротнай кнігі вядомага беларускага літаратуразнаўцы, педагога пад назвай «Прыхінуцца да крыніцы» ў выкананні навукоўцаў, нашых калег па СПБ Аліны Сабуць, Руслана Казлоўскага і Святланы Тарасавай.
«В годы Великой Отечественной войны белорусские литераторы оказались в исключительно драматических обстоятельствах: родная земля была полностью оккупирована врагом...».
В.Н.Черепица «Коротко о поэтах Советской Беларуси, погибших на фронтах
Великой Отечественной войны в 1941 году».
«Усё сышло, быццам кволая зёлка, // Крык птушыны ляціць над зямлёй, // І заплача паўночная зорка // Над маёю пакутнай душой…». Марыя ЦІТАРЧУК. Выбраная лірыка.
Страта блізкіх, сяброў – гэта тое, да чаго немагчыма прызвычаіцца, з чым нельга змірыцца. Але пакуль жыве памяць, мы працягваем жыць адзін для аднаго па абодва краі вечнасці. Светлай памяці калегі і сябра, паэта Пятра Сямінскага сваё эсэ прысвяціла
Аліна САБУЦЬ.
Пра тое, якім у нашай памяці назаўсёды застанецца Пётр Сямінскі, працягваюць расказваць гродзенскія пісьменнікі. Чытайце аповяд пра апошняе фота сябра і калегі, які заўчасна пайшоў з жыцця,
Анатоля АПАНАСЕВІЧА.
«Для нас его бессмертие – в стихах». Своими воспоминаниями о Петре Семинском в подборке трогательных лирических посвящений разных лет поделилась ветеран труда, общественный деятель, гродненская поэтесса, прозаик
Наталья ЧАКЛИНА-ГОРБАЧЁВА.
Пётр СЯМІНСКІ «Пакутлівым днём разыходзяцца душы...».
Вершы розных гадоў.
